Het is zo makkelijk om te denken in zwart-wit
En om maar steeds de Arabieren aan te wrijven
Dat ze heel Israel de zee in willen drijven
Ach, waarom denken zoveel mensen in zwart-wit
Dat men niet nuchter is en koel
Komt door het grote schuldgevoel
Over die trieste zes miljoen
Maar 't lag per slot heel anders toen
Nu zijn de rollen omgekeerd
Jawel, ik denk genuanceerd

Als je maar weet dat ik het absoluut verdom
Om mee te wauwelen met oom Wim en tante Wanda
Over 'die Nasser en zijn oorlogspropaganda'
Ach, ome Wim en tante Wanda zijn zo stom
Want zijn die Palestijnen niet
Verdreven uit hun grondgebied?
O asjeblieft, dat dacht ik ook
En denk es aan de Gazastrook
Het zit daar helemaal verkeerd
Jawel, ik denk genuanceerd

Want waarom doen de Israeli's keer op keer
Een nieuwe aanval op die militaire doelen?
Ik kan daar absoluut geen sympathie voor voelen
Terwijl ik met El Fatah wel sympathiseer
Dat heeft althans een zeek're flair
Een leger is zo ordinair
Zo bruut, zo grof, zo plomp, zo groot
Zoiets valt tegen van een jood
Dat hebben wij ze niet geleerd
Jawel, ik denk genuanceerd

En daarom vind ik het reactionair gebral
De Arabieren de bedoeling toe te schrijven
Dat ze heel Israel de zee in willen drijven
Omdat een kind begrijpt dat dat nooit lukken zal
En als het toch opeens geschiedt
Dan zal ik huilen van verdriet
En val me asjeblieft niet aan
Ik heb alleen mijn plicht gedaan
En mijn bescheiden taak volbracht
Ik heb genuanceerd gedacht