Heel alleen en naast me in verbeelding Wandelt hij tot aan de grijze schemering 'k Verbeeld me dan, hij streelt me dan, omarmt me Ik huiver, krijg het koud, de ogen dicht, zijn lijf verwarmt me
Het trottoir lijkt glinsterend in de regen De rivier krijgt lichtjes in de nevel In het duister zijn bomen vol met sterren Hij zegt geen woord. We lopen voort naar leven in de verte
En ik weet: Ik beeld me alles in Zijn gesprekken met mezelf en niet met hem Hij is blind voor alles. 't Heeft geen zin Als ik zeg: "Ik zie een weg voor ons"
Mijn liefste, als bij het ochtendgloren Jij verdwijnt, wordt alles als tevoren Dan kookt weer die rivier, woest en verlaten De bomen kaal en allemaal weer vreemden in de straten
Mijn liefste, 'k begin het nu te leren Mijn bestaan vul ik met fantaseren Jouw wereld draait door. 't Zal jou niet deren Dat ik daaraan geen deel meer heb Terwijl ik als geen een je liefheb Je liefheb Je liefheb Al ben ik heel alleen